قسمتی واقعی و پنهان از من

من با ظاهر معمولی، خانواده معمولی، وضع مالی معمولی، تو خیلی از امور زندگی کیش و مات میمونم. یعنی با یه ظاهر معمولی از پس زندگی عاشقانم برنیومدم. فرصت های زیادی و از دست دادم و خیلی زیاد گمنام و نامرئی شدم. حالا اگه یکی از پارامترهای کمک کننده، از بین بره زندگی چطور میشه؟ یا یه انگیزه و قدرت مضاعف برای سرپا موندن درست میشه یا نه... زندگی سخت تر میشه. میدونید چیه؟ بنظرم درست مثل زندگی بی رحم ام. اینکه فکر میکنم اگه ظاهرم مشکل جدی تری داشت شانس کمتری برای تجربه عشق داشتم، بنظرم بی رحمانه اس. چرا آخه؟ چرا انقدر سخته؟ چرا چیزهایی که انتخابشون نکردیم این همه روی همه تجربیاتمون اثر دارن؟