قسمتی واقعی و پنهان از من

الآن مصداق بارز "هرکی بود تو راهت بغل کردی"ام. هر کی اومد جلو رو پذیرفتم. جز ینفر که یه شهر دیگه بود. ۴ نفر منتظر هستن یکی دو هفته پیش رو برم باهاشون بیرون! این وضعیت در طول زندگی من بی سابقس. یکم اعتماد بنفسم کم شده. میترسم برم باهاشون بیرون، ببینن منو و ازم خوششون نیاد. با خودم میگم نکنه تو عکسها بهتر افتاده باشم؟ نکنه از نزدیک جذاب نباشم؟ بهرحال راهی هست که انتخاب کردم و لازمه ادامش بدم. ۴ تا آدم مختلف، که با همه تقریبا همزمان آشنا شدم و کمتر از دوهفته! قبل از الف هم پیش میومد که با چند نفر صحبت کنم اما شرطم برا خودم این بود که شکل رابطه عاطفی به خودش نگیره و با اولین ابراز علاقه اون ادمو حذف میکردم. الان که پخته تر شدم و بسته به شرایط و نیازم، هدفم آشنا شدن با ادمهای مختلف و یادگرفتن معاشرت هست. در هر صورت آدمی شدم که قبلا نبودم و گاهی از رفتار خودم تعجب میکنم. توانمندتر، جسورتر، گیج تر.