قسمتی واقعی و پنهان از من

به روابطم که نگاه میکنم، عشق های یکطرفه ای میبینم که حس بدی در من ایجاد میکنن. مثلا با محبت به یکنفر گفتم شما فقط تشریف بیار با ایموجی بوس، و اون فقط سین زد. از این مدل زیاده. ب هم که قوز بالا قوز. محبتام تو هوا معلق شد و پاشید. با اینحال بعضی از اطرافیانم فکر نمیکنن من زیادی مهربون باشم. خوشحال کنندس. دلم نمیخواد مظلوم باشم. اما انرژی زیادی میبره محافظت از خودم. دائما باید حواسم باشه طرف مقابل اگه داره تخریب میکنه دهنش رو سرویس کنم وگرنه خب تهش میرسم به خودتخریبی.

تصمیم گرفتم تراپی و از سر بگیرم. جای جدیدی رفتم. مسیرش مسیر قشنگیه. یکی از خیابون های موردعلاقم هست. شاید تونست دلم و بند بزنه.